Ο Χιραγιάμα φαίνεται να είναι ένας απόλυτα ικανοποιημένος άνθρωπος που η δουλειά του είναι να καθαρίζει τις υπερσύγχρονες τουαλέτες του Τόκιο.
Επιδίδεται στην αγάπη του για την μουσική και την λογοτεχνία. Επιπλέον, έχει αγάπη για τα δέντρα και του αρέσει να αποτυπώνει τις εικόνες τους μέσω της παλιάς του φωτογραφικής μηχανής.
Λίγα πράγματα είναι γνωστά στον θεατή για την ύπαρξη ενός ανθρώπου που αποφεύγει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τις περιττές συζητήσεις.
Οι πρώτες μέρες σιωπής δίνουν τη θέση τους σε χαοτικά επεισόδια που διαταράσσουν την ηρεμία και την γαλήνη του.
Ανάμεσα στις ρυθμικές ενέργειες του σχολαστικού και πειθαρχημένου Χιραγιάμα, ενός περήφανου εργάτη που προσεγγίζει τον καθαρισμό μιας τουαλέτας σαν να διεξάγει ένα σεμινάριο, ζώντας με ταπεινό τρόπο, συνοπτικό και σεμνό, υπάρχει ένας πόνος που τρεμοπαίζει, κρυφός αλλά χειροπιαστός, που ρίχνει μια βαριά σκιά στον θεατή για την ζωή που με επιμέλεια ο πρωταγωνιστής έχει θάψει.

Από την ταινία που προξένησε το ενδιαφέρον η συνήθεια του Χιραγιάμα να πηγαίνει στα πάρκα και να απολαμβάνει το φως όπως ξεπροβάλλει από τις φυλλωσιές των δέντρων και να τα αποθανατίζει.
Η συνήθεια αυτή τελικά αντανακλά την ρομαντική και συναισθηματική αγάπη των Ιαπώνων για τη φύση.
Η παρατήρηση του ήλιου που φιλτράρεται μέσα από τα φύλλα των δέντρων ή καλύτερα ο χορός ανάμεσα στην σκιά και το φως.
Το Komorebi όπως το ονομάζουν 木漏れ日 (προφέρεται kō-mō-leh-bē) μια έκφραση που αποτελείται από πολλά μέρη των λέξεων, το ‘木’ (ko) που σημαίνει δέντρο, το ‘漏れ’ (more) που σημαίνει απόδραση και το ‘日’ (bi) που σημαίνει ήλιος.
Είναι το συναίσθημα του να περπατάς το πρωί μέσα στο δάσος όταν ξεκινάει η μέρα ή το απόγευμα όταν ο ήλιος δύει και ο ήλιος λάμπει μέσα από τα δέντρα. Όταν το φως του ήλιου φλερτάρει με το έδαφος.
Αυτός ο ελαφρύς αέρας, αυτή η μυρωδιά, αυτή η μοναδική στιγμή που κάνει κάθε πρωινό (ή απογεματινό) περίπατο ξεχωριστό.
Η βασική ιδέα του komorebi είναι να σε κάνει να θυμάσαι πως όλα περνούν, μπορεί να υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου που η ψυχική σου ευεξία μπορεί να υποφέρει, μπορεί να βιώνεις κάποια θλίψη, απόρριψη ή απογοήτευση αλλά κάπου μέσα υπάρχει και το φως.