Πριν πολλά χρόνια, κάποιο φθινόπωρο, μια νυχτερίδα πετούσε από εδώ κι από εκεί, από κλαδί σε κλαδί, κάνοντας μεγάλη φασαρία γιατί κρύωνε. Ο βασιλιάς των πουλιών, ο αετός, την άκουσε και της φώναξε: ‘Γιατί κάνεις τόση φασαρία νυχτερίδα μου;‘ ‘Γιατί κρυώνω!‘ ‘Γιατί τα υπόλοιπα πουλιά δεν κάνουν τόση φασαρία;‘ ‘Γιατί αυτά δεν κρυώνουν τόσο πολύ επειδή έχουν πούπουλα. Εγώ δεν έχω ούτε ένα.‘ Ο αετός αφού σκέφτηκε για λίγο, στην